مقالات

در تجارت دارید و تصمیم گرفته اید به امر صادارت کالا مبادرت ورزید، باید قبل از انجام صادرات از شرایط و قوانین آن اطلاع پیدا کنید. درنتیجه بهترین راه برای آگاهی از این قوانین و مراحل صادرات و واردات مراجعه به کلاس های آموزش عملیاتی صادرات و واردات است. زیرا درصورت رعایت نکردن قوانین یا اطلاع نداشتن از آنها، صادرات کالا می تواند ضررهای جبران ناپذیری را هم به اقتصاد کشور و هم به شخص یا شرکت صادر کننده کالا وارد کند. یا حتی اگر قبلا صادارت کالا انجام داده اید، باید بدانید قوانین مربوط به صادرات کالا بر اساس شرایط اقتصادی و سیاسی کشور مدام درحال تغییر است. پس باید خودتان را با قوانین صادرات کالا به روز رسانی کنید. قوانین صادرات کالا برای اطلاع از قوانین صادرات کالا و نحوه ترخیص کالا از مرز گمرکی کشور مطالعه قانون مقررات صادرات و واردات بهترین راه است. این قانون دارای ۴۸ ماده قانونی، ۴۵ تبصره و ۱۴ بند می باشد. توجه داشته باشید صادرات کالا، واردات کالا و ترخیص کالا هرکدام قوانین مربوط به خود را دارند. بنابراین در زمان مطالعه قانون صادرات و واردات به قوانین بخش مربوطه توجه کنید. هر قانونی که به تصویب مجلس اسلامی می رسد، برای نحوه انجام آن، آیین نامه هایی به تصویب می رسانند. پس بعد از مطالعه قوانین صادرات باید آیین نامه های اجرایی آن را مطالعه نمایید. در آیین نامه نکات کامل تر و دقیق تری آمده است که اطلاع از آنها می تواند کمک شایانی به شما کند. آیین نامه صادرات و واردات دارای ۴۶ ماده می باشد. صادرات کالا و انواع آن صادرات کالا در اصطلاح لغوی و ساده نقل و انتقال یا ارسال یک کالا از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌باشد اما در عرصه بازرگانی خروج یک کالا از گمرک یک کشور جهت ارسال به یک کشور دیگر صادرات کالا تلقی می‌گردد. لازم به ذکر است که صادرکننده کالا می‌تواند یک شخص حقیقی و یا شخص حقوقی باشد. صادرات کالا در یک دسته‌بندی کلی به ۲ نوع تقسیم می‌گردد: صادرات قطعی در این نوع از صادرات ارسال کالا با هدف فروش یا مصرف در سایر کشورها صورت می‌گیرد و صادرکننده از پرداخت حقوق گمرکی، سود بازرگانی و عوارض و مالیات معاف می‌گردد. صادرات موقت این نوع از صادرات برای شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی می‌باشد و در صورتی که کالا به فروش نرود، ورود مجدد آن به کشور مبدا نیازی به طی شدن پروسه واردات کالا نخواهد داشت. هم‌چنین در این فرض صادرکننده مبلغی را به عنوان سپرده نزد گمرک می‌سپارد که پس از ورود کالا به گمرک می‌تواند مسترد نماید. صادرات مجدد آن دسته از کالاهایی است که وارد یک کشور شده و بر روی آن‌ها هیچ‌گونه تغییر شکلی صورت نگرفته و به آن ارزش افزوده‌ای اضافه نشده باشد که توسط تاجران یا صادرکنندگان آن کشور به کشور سومی از طریق مناطق آزاد یا بنادر صادر می‌شود. ترانزیت خارجی عبارت است از عبور کالاهای خارجی از مرزهای یک کشور. انواع کالاهای صادراتی علاوه بر انواع مختلف صادرات کالا باید به این نکته هم توجه داشته باشید که کالاهای صادراتی، خود به چند دسته تقسیم می شوند. کالاهای صادراتی بر اساس قوانین مشخص شده بر اساس قوانین کشور ایران عبارتند از: کالاهای مجاز: به کالاهایی گفته می شود که با انجام درست و صحیح قوانین نیاز به اخذ مجوز نمی باشد. کالاهای مشروط: به کالاهایی گفته می شود که برای صادرات آنها نیاز به مجوز دارید. این مجوز بعد از تایید وزراتخانه های مرتبط از طریق وزارت بازرگانی به گمرک ارسال می شود. شما با دریافت این مجوز می توانید صادرات کالای موردنظر خود را انجام دهید. کالاهای ممنوع: به کالاهایی گفته می شود که بر اساس قوانین کشور یا قوانین شرعی صادرات یا واردات آنها ممنوع است. دولت می تواند بر اساس شرایط خاص صادرت یا واردات یک نوع کالا را برای همیشه یا به صورت موقت ممنوع کند. اقدامات لازم برای صدور کالا مطابق قوانین و مقررات موجود کسانی که قصد صادرات کالا را دارند، در مرحله اول می‌بایست مجوز ثبت سفارش اخذ کند و بعد از اخذ سند ثبت سفارش، فرد می تواند اقدامات لازم را جهت صادرات کالا انجام دهد. ثبت سفارش کالا به صورت سیستمی و از طریق سامانه جامع تجارت صورت و مجوز ثبت سفارش توسط سازمان توسعه تجارت ایران صادر می‌گردد. ممکن است در این میان فرآیند صادرات برخی از کالاهای خاص متفاوت از روند کلی باشد. اسناد و مدارک لازم برای صدور کالا برای صادرات کالا برخی از اسناد و مدارک ضروری است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: کارت بازرگانی گواهی بهداشت در صورت لزوم گواهی قرنطینه گواهی استاندارد صادرکننده کالا بعد از آماده‌سازی تمام مدارک، باید کالایی را که تصمیم به صدور آن دارد به گمرک مربوطه ببرد و بعد از گرفتن قبض انبار، در چهار نسخه اظهارنامه صادراتی را تنظیم و به گمرک تحویل نماید. یک نسخه از اظهارنامه به عنوان پروانه صادرات محسوب می شود. قانون امور گمرکی قانون فوق نیز یکی از قوانین صادراتی مهم در دنیای تجارت است که در سال 1390 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و 156 ماده قانونی دارد. در این قانون به مهم‌ترین نکات عملیاتی در خصوص امور گمرگی و ترخیص کالا اشاره شده است. بنابراین برای تمام افرادی که در زمینه تجارت دستی بر آتش دارند و به دنبال صادرات کالا هستند، مطالعه این قوانین صادرات بسیار توصیه می‌شود. قانون امور گمرکی در فصول مختلفی تدوین شده که این فصول به امور مهمی مانند تخلفات و قاچاق، انبارها و سردخانه‌های گمرک، وظایف سازمان گمرک، هزینه‌های انجام خدماتی گمرکی، تشریفات گمرکی، فرایندهای گمرکی و بسیاری نکات دیگر اشاره شده است.  قوانین و تعرفه‌های گمرکی تعرفه‌های گمرکی را می‌توان یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین اطلاعاتی دانست که اطلاع از آنها برای تمام تجار و صادرکنندگان بسیار حیاتی خواهد بود. در داخل کشور معمولا اوایل فرودین ماه هر سال جدول تعرفه‌های گمرکی همان سال اعلام خواهد شد که تعرفه کالاها و محصولات مختلف در آن ارائه می‌شود. با این حال، این جدول بیشتر برای واردکنندگان کالا در داخل کشور مهم است. با یک جستجوی ساده اینترنتی می‌توان به جدول تعرفه‌های گمرکی کشور در هر سال دست یافت. اما

این مقاله کمی تخصصی است و برای متخصصان سئو نوشته شده است که باید درباره دامنه سایت مشتری خودشان تصمیم بگیرند. اگر متخصص سئو هستید و مشتری شما می‌خواهد چند دامنه مختلف را به سایتش متصل کنید، این مطلب را با دقت بخوانید. آیا هدایت سایر دامنه‌ها به دامنه اصلی ایده خوبی برای سئو است؟ در این مقاله به مواردی اشاره می‌کنیم که باید قبل از پاسخ به این سوال در نظر بگیرید. به سوال زیر توجه کنید: «می‌خواهم نظر شما در مورد داشتن چندین دامنه برای یک وب‌سایت را بدانم و بپرسم آیا این روش از دیدگاه سئو و رتبه گوگل خطرناک است یا مفید؟ من یک مشتری دارم که می‌خواهد 10 دامنه برای وب‌سایتش داشته باشد و می‌خواهم نتیجه چنین کاری را بدانم». مثل همیشه، پاسخ ما به این سوال سئو این است: «بستگی دارد!» ابتدا اجازه دهید وضعیت موجود را توضیح داده و بعضی مسائل را روشن کنیم. وقتی می‌گویید «چندین دامنه را به یک وب‌سایت ربط دهم» فرض می‌کنم منظور شما «ریدایرکت 301 یا انواع دیگر ریدایرکت از دامنه‌های مختلف به وب‌سایت مشتری است» و منظورتان این نیست که «وب‌سایت مشتری روی همه این دامنه‌ها تعریف شده باشد». می‌توانم بگویم داشتن وب‌سایتی که پاسخگوی چند دامنه باشد، درواقع چند وب‌سایت ایجاد می‌کند که محتوای تکراری دارند و این اصلا برای سئو و رتبه گوگل خوب نیست. چه زمانی باید سایر دامنه‌ها را به دامنه اصلی هدایت کنیم؟ با فرض اینکه ما در مورد ریدایرکت دامنه‌های دیگر به دامنه اصلی مشتری صحبت ‌می‌کنیم، اولین سوال‌هایی که باید پاسخ دهیم این است: این دامنه‌ها از اول از کجا آمده‌اند؟ آیا مشتری همیشه آن‌ها را داشته است یا از اول به نام او بوده‌اند؟ آیا این دامنه‌ها تاکنون وب‌سایت اختصاصی خودشان را داشته‌اند یا در حال حاضر محتوا/وب‌سایت خودشان را دارند؟ اگر هر یک از دامنه‌ها تاکنون مربوط به وب‌سایت‌های مستقلی بوده‌اند (یعنی محتوای اختصاصی خود را داشته‌اند) یا اگر توسط افرادی غیر از شما اداره می‌شده‌اند، باید سابقه هر یک از آن‌ها را بررسی کنید. شاید بهتر باشد سابقه لینک پشتیبان را تا حد ممکن پاک کنید و برای هر دامنه یک لینک پشتیبان جدید پیدا کنید. در بک‌لینک‌ها، دنبال مواردی مانند لینک‌های مشکوک باشید. آیا افراد قبلی با خرید لینک از این دامنه استفاده می‌کرده‌اند یا این دامنه لبک‌لینک‌‌های نامناسب داشته است؟ اصلا نباید دامنه‌ای با هزاران لینک اسپم و محتوای نامناسب را به دامنه عالی مشتری ریدایرکت کنید. اگر دامنه‌ حاوی نشانه‌هایی باشد که فعالیت‌های ناشایست با آن دامنه در گذشته را نشان دهد، من آن دامنه را به دامنه فعال مشتری ریدایرکت 301 نمی‌کنم. بااین‌حال، اگر دامنه‌های موردنظر قابلیت جستجوی خوبی داشته باشند، می‌توانید آن‌ها را به سایت مشتری ریدایرکت 302 کنید. همچنین باید گوگل را بررسی کنید تا ببینید آیا صفحاتی با رتبه بالا در هر دامنه وجود دارد یا نه. در صورت وجود این صفحه‌ها، آیا محتوای آن‌ها کاملا مشابه محتوای فعلی مشتری‌‌ است؟ هدایت دامنه‌ای که به خاطر «سگ‌های پودل» رتبه‌ کسب کرده به وب‌سایتی که حاوی اطلاعاتی مربوط به اتومبیل‌های دست‌دوم است، هیچ ارزشی ندارد. اگر محتوا یکسان نباشد، ریدایرکت هیچ ارزشی ندارد. مدت‌ها پیش، دامنه مستقیم یکی از رقبا را گرفتم و بیشتر صفحات آن‌که محتوایی مشابه با وب‌سایت خودم داشت را به صفحات وب‌سایت خودم ریدایرکت 301 کردم. با این کار، کاربران دقیقا همان چیزی را که دنبالش بودند پیدا می‌کردند؛ البته در سایت من، نه در سایت رقیب. همه لینک‌های ارزشمندی که به سایت رقیب منتهی می‌شد، حالا به سایت من ریدایرکت 301 شده بود و من از ارزش بالای همه آن‌‌ها بهره ‌بردم. همچنین اگر هر دامنه‌ رتبه‌ای در گوگل داشته باشد و کلیک روی هر دامنه، هشدار بدافزار یا محتوای غیراخلاقی را به ما نشان دهد، نباید آن دامنه را به سایت مشتری‌ ریدایرکت کنید. اگر به نظر می‌رسد محتوایی در دامنه وجود دارد، اما مطلوب شما یا مشتریتان نیست (مثلا سایتی است که سگ‌ واگذار می‌کند، اما صفحات نتایج موتورهای جستجو آن را یک وب‌سایت معمولی فوتبال نشان می‌دهند)، احتمالا این دامنه/وب‌سایت هک شده است. اگر این سایت هک شده باشد، هنوز هم می‌توانید از آن استفاده کنید؛ اما باید کل سیستم فایلی و هر نوع پایگاه‌ داده متصل به سایت را پاک کنید. من که درهرصورت محیط هاستینگ را عوض می‌کنم و فقط زمانی این کار را انجام می‌دهم که دامنه ویژگی‌های ارزشمند و چشمگیر دیگری مثل بک لینک‌های فوق‌العاده یا محتوای کاملا مرتبط داشته باشد. مزایا یا معایب داشتن چندین سایت همزمان شاید بهتر باشید برای رفع این ابهام و رسیدن به یک جواب منطقی قطعی ابتدا نظرات طرفداران یا مخالفان داشتن چندین سایت را با هم بررسی کنیم: طرفداران استفاده از چندین سایت طرفداران این روش دلایل مختلفی برای پذیرش و تایید این کار دارند: جستجوها با این روش به مقاصد کاربران نزدیک تر است چند سایته بودن یک برند و داشتن چند دامین مستقل به صورت همزمان به نفع برندهایی است که خدمات متنوعی را به کاربران خود عرضه می کنند. مشاهده پورتفولیو یا مجموعه اقدامات و پروژه های در دست انجام یک سایت به ما دید واضح تری از این موضوع خواهد داد. برای مثال وب سایت Shutterfly نمونه ای از هزاران برندی است که با داشتن چندین سایت به مدیریت خدمات و محصولات خود کمک کرده و از این راه نتایج خوبی هم کسب نموده است Shutterfly محصولات خود را به چند شاخه جداگانه تقسیم کرده و در وب سایت های مستقلی از آن ها پشتیبانی می کند. این برند لینک سایت ها را در فوتر سایت های دیگر قرار می دهد و به این روش ارتباط موثری بین وبگاه های خود برقرار نموده است. به این روش کاربر برای پیدا کردن سایر خدمات کمپانی نیز سردرگم نخواهد شد و سریعا از طریق این شکل از ناوبری در فوتر سایت به وب سایت دیگری منتقل می شود. دقت داشته باشید این روش فقط در صورتی مورد تایید است که یک سایت اوضاع قابل قبولی داشته باشد؛ در غیر این صورت نه فقط خودش بلکه سرنوشت سایر سایت ها نیز به خطر می افتد. تثبیت جایگاه سایت در گوگل فرض کنید شما برندی دارید که قصد دارد در شاخه های مختلف با یک کلمه کلیدی خاص رشد کند. در چنین حالتی تفکیک این شاخه ها منطقی تر به

اگر فرد خلاقی باشید در دنیای تجارت راه‌های مختلفی برای موفقیت وجود دارد. شخصی با افکاری نو می‌تواند به سرعت موفق شود اگر به عنوان مثال بتواند یک راه‌کار و یا یک طرح جدید برای بازاریابی داشته باشد، اما اگر بخواهید راهی را که سایر افراد طی کرده‌اند یا روش‌هایی که دیگران انتخاب کرده‌اند را دنبال کنید به زمان بسیار طولانی برای موفقیت نیاز خواهید داشت. 1. از ابتدا سخت کار کنید هیچ چیز بدون تلاش به دست نمی‌آید، اگر موفقیت‌های کوچک خود را جمع کنید اعتمادبه‌نفس شما بالا می‌رود و به این نتیجه می‌رسید که انجام همه کاری ممکن است. 2. نوآوری‌های کوچک مهم هستند حتی اگر می‌خواهید تازه شروع به کار کنید می‌توانید راه‌هایی برای کارآمدی بهتر بیندیشید. در خانه‌تان شما می‌توانید با عوض کردن دکوراسیون در هر فصل یک خانه‌ی کاملاً جدید داشته باشید. پس برای موفق شدن ایجاد تغییرات لازم است اما این تغییرات لزوماً نمی‌بایست بزرگ باشند، شما می‌توانید با جمع کردن تغییرات کوچک نیز موفق شوید، شما می‌توانید راه‌های جدیدی برای فروش و توزیع روزنامه پیدا کنید، شما می‌توانید فروشگاهی داشته باشید که از بعضی جهات از سایر فروشگاه‌های هم‌سطح متفاوت باشد و این تفاوت‌ها باعث موفقیت شما خواهد شد، اختراعات بزرگ حاصل جمع کردن اختراعات کوچک هستند.  3. به نفع دیگران کار کنید نه فقط برای خودتان این یک نوع بیمه است. به تجربه‌ی من اگر شما برای دیگران کاری انجام دهید نتیجه‌ی آن را چند برابر خواهید دید. اگر برای دیگران ۱۰۰ کار انجام دهید مطمئن باشید روزی ۱۰۰۰ کار برای شما انجام خواهند داد و اگر در دادوستد خود دیگران را نیز سهیم کنید، در بلندمدت سود بیشتری خواهید کرد. 4. هیچ‌گاه خیلی نگران وضعیت مالی خود نباشید من هیچ‌گاه حساب ثروتم را نداشتم و دلیل این امر این است که من هرگاه بخواهم می‌توانم پول درآورم و رمز آن تنها سخت کار کردن است. پس چرا دارایی‌هایم را بشمارم، من می‌خواهم در آینده از من به عنوان شخصی که کارهای بزرگی انجام داده یاد شود، نه به عنوان کسی که ثروت زیادی داشته است. اگر شما در تجارت تمرکزتان را بر روی حساب کردن دارایی‌هایتان گذاشتید بدانید به آخر کارتان رسیده‌اید، این نشان می‌دهد که شما هیچ برنامه و امیدی به آینده ندارید و به فکر برنامه‌های بلندمدت نیستید و همین موجب زوال کارتان می‌شود. 5. اگر شما به کارتان اطمینان داشته باشید همه‌چیز برای شما ممکن خواهد بود، هر مانعی که در سر راه‌ شما باشد می‌توانید آن را بردارید اکثر افراد بر این تصور هستند که با تمام وجود در مقابل تمام مشکلات می‌ایستند، اما این‌طور نیست، به‌ طور معمول افراد تنها از 10 درصد توانایی‌های خودشان استفاده می‌کنند. 6. موقعیت‌های زندگی نامحدود هستند شما تنها زمانی قادر خواهید بود آن موقعیت‌ها را ببینید که خود را وقف کار کنید. فکر کردن نیز کار مشکلی است که می‌‌تواند موجبات رشد و خلاقیت شما را فراهم سازد. 7. تسلط بر مبانی حسابداری بسیاری از افرادی که شروع به تجارت های کوچک می کنند نگران این هستند که دانش کافی برای حسابداری و حساب و کتاب را در اختیار ندارند. من ارائه های فراوانی داشته ام که در آن ها توضیح داده ام که می شود مبانی مقدماتی حسابداری را آموخت بدون آن که هیچ تجربه ای پیش از آن داشته باشیم. تا زمانی که منظم و دقیق عمل کنید، می توانید امور مالی تجارت کوچک تان را انجام دهید. 8. رقبایتان را تحلیل کنید رقابت، سازنده بهترین نتایج است. برای موفق شدن نباید از مطالعه کردن و درس گرفتن از رقبایتان بترسید. ممکن است آنها کاری درست انجام می‌دهند که می‌توانید برای درآوردن پول بشتر در تجارتتان از آن استفاده کنید. 9. جزئیات را ثبت کنید همه تجارت‌های موفق جزئیات را ثبت می‌کنند. با ثبت گزارشات دقیق و جزئی، می‌فهمید که کارتان در چه وضعیت مالی قرار دارد و با چه چالش‌های احتمالی روبه‌رو خواهد شد. فقط دانستن این، وقت لازم برای ایجاد استراتژی‌‌هایی برای غلبه بر موانعی که ممکن است از موفقیت و پیشرفت کارتان جلوگیری کند، فراهم می‌کند. 10. استوار و ثابت‌قدم باشید ثبات‌قدم رمز پول درآوردن در یک کار است. باید هر روز برای موفق شدن پشتکار داشته باشید. این عادت‌های مثبتی در طولانی‌مدت ایجاد می‌کند که کمکتان می‌کند به مرور زمان سود ببرید.

برای برخی از دوستان سوال بود که وضعیت قانونی بودن یا نبودن فارکس در سایر کشورهای دیگر دنیا چگونه است، در این مطلب از خوارزمی به بررسی قوانین فارکس در کشورهای دیگر می‌پردازیم. در آمریکای شمالی، جایی که بزرگترین کارگزاری‌های فارکس دنیا وجود دارد، معاملات فارکس بطور دقیق قانون‌گذاری شده است. هزینه زیادی که برای تایید شدن از جانب قانونگذاران وجود دارد و قوانین محکم، باعث شده تنها تعداد کمی از شرکت‌های ارائه دهنده خدمات به مشتریان، در آمریکای شمالی باقی بمانند. در آمریکای جنوبی، شیلی لایسنس معاملات فارکس را به شرکت‌هایی که تایید SVS را دارند (Superintendencia de Valores y Seguros) ارائه می‌دهد. کارگزاران گزارش از رشد در قاره آمریکای جنوبی را می‌دهند و بازار این قاره به عنوان یک بازار هدف قدرتمند در حال گسترش است. در مجموعه کشور ها آفریقا ; یک کدام از بازارهای توسعه یافته و توسعه‌یافته ; مرزو بوم آفریقای جنوبی است که لایسنس فارکس را با قانون ها FSB یا این که ( Financial Services Board ) ارائه می دهد . در بازار متنوع خاورمیانه ; قبرس کماکان تحت عنوان یک مقصد برتر برای حضور رسمی کارگزاران فارکس شناخته شده‌است . قبرس تحت عنوان دروازه اروپا و یک راءس منطقه‌ای فارکس ; تحت عنوان یک حوزه پیشرو در تراز بین‌المللی درآمده است . کارگزاری‌های ژاپن که یکی‌از اصلی ترین بازارهای فارکس با کارگزاری‌های آنلاین و قانون‌گذاری‌شده است ; معامله‌گران در کشورهای همسایه خویش و استرالیا ; هنگ‌کنگ و چه بسا انگلستان را انگیزه قرار داده‌اند . برخلاف اینکه به تازگی تمرکز روی بازارهای در حال توسعه افزایش یافته است، اروپا به عنوان قاره پیشرو براساس تعداد کارگزاران فارکس است و معامله‌گران این بازار با اطمینان بیشتری به کارگزاران این قاره همکاری می‌کنند. برای فعالیت شرکت‌های کارگزاری در بازارهایی که یک چارچوب حقوقی محلی در دسترس نیست، معمولا لایسنس اروپایی یک گزینه مطلوب است. به تازگی تعداد از قوانین کشوری در اروپا صادر شده که راهنمایی‌های خاصی، جهت کسب‌وکار تحت حوزه قضایی مربوطه را شامل می‌شود. این قوانین شامل موارد زیر است: اقدامات حفاظتی برای مشتریان در اسپانیا توقف تبلیغات در فرانسه توقف توزیع در بلژیک توقف تبلیغات CFD ها در هلند حداقل واریز و حداکثر اهرم معاملات در ترکیه دلایل نامشروع بودن فارکس در ایران چیست؟ یکی از مهمترین مواردی را که می توان به عنوان نامشروع بودن فارکس در ایران در نظر گرفت، مبحث خروج ارز از ایران است. همان طور که می دانید برای شرکت در معاملات Forex باید معاملات خود را از طریق تبدیل یک ارز به ارز دیگر انجام دهید. یعنی به نوعی می توان گفت که اعتبار هر معامله ای از طریق ارزی تعیین می شود که برای انجام معامله انتخاب کرده اید. با توجه به اینکه در حال حاضر، ارزش ریال از بسیاری از ارزهای دیگر خصوصا یورو و دلار کمتر است، افرادی که از ایران در این معاملات شرکت می کنند، تنها موجب خروج ارز از کشور می شوند که به اقتصاد داخلی ایران ضربه ای بزرگ می زند. احتمال زیاد ضرر هنگام شرکت در معاملات Forex یکی دیگر از مواردی است که موجب نامشروع بودن فارکس در ایران است. با توجه به اینکه برای شرکت در این نوع معاملات نیاز به داشتن اطلاعات دقیق در رابطه با ابزارهای تحلیل بوده و بسیاری از افراد اطلاعات دقیق و به روزی ندارند، به احتمال 90 درصد سرمایه خود را در این بازار از دست می دهند. یکی دیگر از مواردی که باعث می شود این نوع معاملات در ایران چندان مناسب نباشد این است که بسیاری از افرادی که در این نوع معاملات شرکت می کنند به دلیل اینکه از ردیابی تغییرات بازار عقب می مانند، نمی توانند به موقع تصمیم گیری کرده و سرمایه گذاری درست را انجام دهند.

انتخاب تصادفی و بدون بررسی کیف پول بیت‌کوین یا سایر ارزهای دیجیتال کاملا اشتباه است. انتخاب یک کیف پول نامناسب می‌تواند منجر به از دست دادن کل بیت‌کوین موجود در والت شود و چنین اشتباهاتی هیچ وقت قابل برگشت نیستند. شما براساس انتظارات، مدت نگهداری و پلتفرم موردنظرتان، کدام کیف پول بیت‌کوین را انتخاب می‌کنید؟ این سوال شاید حیاتی‌ترین سوال در هنگام شروع استفاده از بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال باشد. زیرا کیف پول‌ها هستند که کلید خصوصی ارز دیجیتال را نگهداری می‌کند و از دست دادن کلید خصوصی به معنای از دست دادن کل موجودی‌تان است، هیچ گزینه‌ای برای بازیابی کلید خصوصی وجود ندارد. قبلا در مطلبی لیست کیف پول‌های پیشنهادی بیت‌کوین و آلتکوین‌ها را قرار دادم اما در ادامه این مطلب از خوارزمی قصد داریم به شما کمک کنیم کیف پول مناسب را با توجه به شرایط خودتان انتخاب کنید. راهنمای کامل انتخاب کیف پول بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال صرف‍نظر از اینکه کیف پول موردنظر شما سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، موبایلی، تحت وب و… باشد برای انتخاب کیف پول مناسب باید به موارد زیر توجه کنید: کنترل کلید خصوصی: آیا کیف پول موردنظر امکان خروجی گرفتن از کلید خصوصی را به شما می‌دهد؟ پشیبان‌گیری و ویژگی‌های امنیتی: آیا کیف پول موردنظر امکان پشتیبان‌گیری از Seed و قابلیت تنظیم Pin code برای دسترسی به کیف پول را داراست؟ تیم توسعه: آیا کیف پول موردنظر به طور مرتب بروزرسانی و آپدیت می‌شود و یک تیم توسعه فعال در پشت آن وجود دارد؟ کیف پول سرد یا گرم (Hot wallet و Cold Wallet): کیف پول گرم به کیف پول‌هایی گفته می‌شود که همواره به اینترنت متصل هستند، مانند کیف پول‌های موبایلی، تحت وب. کیف پول سرد، کیف پول‌هایی هستند که به اینترنت متصل نیستند مانند کیف پول کاغذی یا کیف پول سخت‌افزاری لجر نانو اس. امنیت کیف پول‌های سرد بالاتر از گرم است. راحتی استفاده: آیا رابط کاربری کیف پول برای استفاده سریع و راحت، بهینه شده است؟ قابلیت سازگاری: آیا کیف پول را می‌توان روی پلتفرم‌ها و سیستم عامل‌های مختلف مانند اندروید، ویندوز و IOS و یا سیستم عامل موردنظر شما نصب و استفاده کرد؟ کیف پول HD: به کیف پول‌هایی گفته می‌شود که بعد از هربار درخواست آدرس، بطور خودکار آدرس‌های جدیدی تولید می‌کنند. این ویژگی برای افزایش امنیت و محرمانگی کاربرد دارد. احراز هویت: برخی از والت‌ها نیازمند KYC ( احراز هویت) هستند. علاوه بر ویژگی‌های فوق، باید به مدت زمانی که قصد دارید ارز دیجیتال را نگهداری کنید و کاربردی که ارز دیجیتال برای شما دارد توجه نمایید. ممکن است شخصی یک معامله‌گر (trader) باشد که بخواهد بطور مرتب تراکنش‌هایی را انجام دهد، در این صورت طبیعتا استفاده از کیف پول کاغذی برای او مناسب نخواهد بود. یا اینکه شخصی همیشه به جای PC از موبایل خود استفاده می‌کند، در این صورت احتمالا کیف پول موبایلی برای او بهتر باشد. کاربرد و اهدافی که شخص در نظر دارد را می‌توان به دسته‌های زیر تقسیم کرد: سرمایه‌گذاری بلندمدت بیش از 6 ماه یا یکسال سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت 2 تا 6 ماهه تراکنش‌های روزانه یا هفتگی معاملات و خرید و فروش ارزهای دیجیتال به دفعات زیاد (trading) کیف پول بیت کوین چگونه کار می‌کند؟ یک کیف پول بیت کوین، با بررسی نقل‌وانتقالات انجام‌شده در بلاک چین و محاسبه موجودی شما، مقداری را که قادر به ارسال آن به کیف پول دیگر هستید، تعیین می‌کند. بسیاری از افرادی که از کیف پول‌های بیت کوین استفاده می‌کنند، از چگونگی کار این کیف پول‌ها بی‌اطلاع هستند. البته همان‌‌طور که برای استفاده از اینترنت، نیاز به دانستن چگونگی عملکرد آن نیست، برای استفاده از کیف پول و ارسال و دریافت بیت کوین هم نیاز نیست بدانید یک کیف پول چگونه کار می‌کند. بااین‌حال، در ادامه توضیحاتی را ارائه می‌دهیم تا کمی با نحوه کار کیف پول بیت کوین آشنا شوید. یک کیف پول با رصد تراکنش‌ها و سوابق ثبت‌شده در بلاک چین، موجودی را محاسبه می‌کند و به کاربر نمایش می‌دهد. وقتی بیت کوین ارسال می‌کنید، در حقیقت از موجودی شما کم شده و به موجودی حساب مقصد اضافه می‌شود. در درون هر کیف پول بیت کوین، دو رشته متنی مجزا، اما مرتبط وجود دارد: کلید عمومی (Public Key) و کلید خصوصی (Private Key). هرکس برای ارسال بیت کوین باید پیام تراکنش را با کلید خصوصی خود امضا و به شبکه ارسال کند. به این ترتیب، بدون اینکه نیاز به استفاده از نام و مشخصات هویتی در شبکه بیت کوین باشد، مشخص می‌شود که بیت کوین‌ها دقیقاً از طریق کیف پول آن فرد ارسال شده‌اند و فرد دیگری به دروغ این پیام را به شبکه نفرستاده است. داشتن کلید خصوصی به‌منزله مالکیت دارایی‌ها است. برای همین گفته می‌شود هرگز نباید کلید خصوصی (یا کلمات بازیابی) کیف پول خود را در اختیار فرد دیگری قرار دهید. نودها (کامپیوترهایی که در شبکه بیت کوین تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند)، امضای هر تراکنش را بررسی می‌کنند تا از درستی آن مطمئن شوند. اما چگونه شبکه می‌تواند بدون داشتن کلید خصوصی، از اعتبار امضای دیجیتال اطمینان حاصل کند؟ اینجاست که کلید عمومی به‌ کار می‌آید. با استفاده از کلید عمومی که افشای آن هیچ مشکلی ندارد، نودها می‌توانند بدون دیدن کلید خصوصی، از اعتبار امضای تراکنش اطمینان حاصل کنند. همان‌طور که واریز پول به حساب‌های بانکی با شماره حساب یا شماره کارت انجام می‌شود، در کیف پول‌ها نیز چیزی به نام «آدرس کیف پول» وجود دارد که اگر بخواهید بیت کوین دریافت کنید، باید آن را به گیرنده بدهید. بنابراین، منظور از انتقال بیت کوین،‌ ثبت تراکنشی بر روی بلاک چین است که بر اساس آن، مالکیت بیت کوین‌ها به آدرسی دیگر منتقل می‌شود و کیف پول‌ها با رصد تغییرات بلاک چین، اطلاعات جدید را به‌روزرسانی می‌کنند. کدام کیف پول بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال را انتخاب کنیم؟ براساس ویژگی‌های اشاره شده، باید براساس کاربردی که کیف پول برایتان دارد کیف پول مناسب را انتخاب کنید. در ادامه با نگاهی به نوع کیف پول‌ها در اینباره بیشتر توضیح می‌دهیم تا انتخاب درست را انجام دهید. کیف پول‌های سخت‌افزاری این کیف پول‌ها، به جز برای معامله‌گری (انجام تراکنش در پلتفرم‌های معاملاتی) تقریبا برای تمامی اهداف مناسب هستند. ویژگی مثبت این کیف پول‌ها، سرد بودن آنهاست به این معنا که همیشه به اینترنت وصل نیستند و از این لحاظ امنیت بسیار خوبی دارند. HD بودن این والت‌های سخت‌افزاری نیز

تأمین امنیت ارزهای دیجیتال یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها در این حوزه است. در دنیای کریپتو، هر کس بانک شخصی خودش است و مسئولیت در قبال دارایی‌ها در بالاترین حد خود قرار دارد. پس از خواندن مقاله زیر، با تمام راه‌های حفظ امنیت ارزهای دیجیتال و حساب‌های کاربری خود در این حوزه آشنا می‌شوید.بسیار عجیب است که بسیاری از افراد همچنان در استفاده از کیف پول ارز دیجیتال خود اشتباهات زیادی مرتکب می‌شوند، اشتباهاتی که اغلب اوقات به از دست رفتن ارز دیجیتال‌شان منجر می‌شود. پرسش‌های متعددی در خصوص استفاده از کیف پول ارزهای دیجیتال در نظرات سایت خوارزمی مطرح شده که نشان می‌دهد هنوز دانش و آگاهی کافی درباره این والت‌ها وجود ندارد. امنیت ارز های دیجیتال همانطور که گفته شد از آنجایی که بازار ارز دیجیتال در فضای اینترنتی فعالیت کرده و مکان فیزیکی ندارد در نتیجه ریسک سرمایه گذاری در این بازار به دلیل وجود هکر ها و سایت های کلاه برداری بی شماری که در این فضا وجود دارد بالا می باشد ، از طرفی نو ظهور بودن این بازار و عدم به رسمیت شناختن آن در دولت کشور های مختلف و همچنین نبود مرجع قانونی مناسبی برای برخورد با تخلف های صورت گرفته در این بازار سبب شدت گرفتن این نگرانی ها می باشد . به همین دلیل تمامی فعالین در این نوع بازار ترس از دست دادن دارایی ارز دیجیتال خود را دارند ، اما لازم به ذکر است که اکثر این مشکلات امنیتی تنها به دلیل نا آشنا بودن افراد با این بازار و در نتیجه عدم رعایت نکات امنیتی مربوط به آن است . تمامی سرمایه گذاران بازار دیجیتال تنها با مطالعه و آگاهی یافتن از شرایط آن و رعایت دقیق نکات امنیتی موجود در هنگام نگهداری و انجام معاملات ارز دیجیتال می توانند رسیک از دست دادن سرمایه خود را به مراتب کاهش داده و امنیت اینگونه معاملات را تامین کنند . در ادامه به ذکر خطرات موجود در این بازار و راه حل برخورد با آن ها پرداخته شده است . 1 – از بهترین و امن‌ترین کیف پول استفاده کنید اولین و ساده‌ترین قدمی که برای حفظ امنیت ارز دیجیتال برمی‌دارید این است که ارزتان را در بهترین و امن‌ترین والت نگهداری کنید. اما چطور باید بهترین و امن‌ترین کیف پول را پیدا کرد؟ ساده است، با خواندن نظرات سایرین درباره آن کیف پول، با خواندن بررسی‌هایی که درباره آن کیف پول نوشته شده و همچنین با دانستن نکاتی که در ادامه عرض می‌کنیم، می‌توانید کیف پول‌های برتر و امن را شناسایی کنید. کیف پول برتر، کیف پولی است که ویژگی‌های امنیتی مانند امکان پشتیبان‌گیری از کلید خصوصی و عبارت عبور (passphrase)، پین‌کد و ورود دو مرحله‌ای را داراست. کیف پول‌هایی که در سایت‌ رسمی ارز مربوطه معرفی شده، معمولا دارای کیفیت و امنیت بیشتری نسبت به کیف پول‌های متفرقه است. تیم توسعه‌دهنده و پشتیبان آن را نیز باید بررسی کنید، گاهی اوقات کلاهبرداران با هدف سرقت موجودی افراد، اقدام به ساخت کیف پول‌هایی به ظاهر امن می‌کنند. برخی از فاکتورهایی که برای انتخاب کیف پول امن و برتر باید در نظر بگیرید: امکان دریافت و کنترل داشتن روی کلید خصوصی (private key) رابط کاربری و استفاده راحت تیم توسعه‌دهنده معتبر و فعال امکان پشتیبان‌گیری و بازیابی وجوه قابلیت استفاده در سیستم عامل‌ها و دستگاه‌های مختلف قابلیت‌های امنیتی مانند ورود دو مرحله‌ای (2FA) و پین‌کد 2 – همیشه چندین پشتیبان تهیه کنید امنیت مطلق در قرن 21 فقط یک توهم است. در قرن 21 باید از همه‌چیزهایی که استفاده می‌کنیم پشتیبان تهیه کنیم، چه آرشیو چت‌هایمان در واتساپ یا تلگرام، چه تصاویر شخصی، اسناد مهم و چه موارد پراهمیت دیگر، همگی نیاز به پشتیبان دارند. نکته اینجاست که تهیه بک‌آپ از ارزهای دیجیتال نیاز به کمی مهارت دارد، زیرا نمی‌توان روی سرویس‌های متمرکز یا کلود برای نگهداری پشتیبان اعتماد کرد. علاوه بر این، کریپتوکارنسی‌هایی مانند بیت‌کوین، اتریوم و مونرو برای بازگرداندن قدرت به دستان مردم عادی ساخته شده‌اند و نگهداری فایل پشتیبان در سرویس‌های متمرکز به منزله از دست دادن این قدرت است. بهترین روش، نگهداری یک کپی از کلید خصوصی‌تان بصورت آفلاین در مکانی است که فقط خود شما از آن اطلاع و اطمینان دارید. می‌توانید با جدا کردن عبارت بازیابی یا کلید خصوصی به 2 بخش، آنها را در 2 مکان متفاوت نگهداری کنید و به این ترتیب خطر هک شدن یا دزدیده شدن را بسیار کاهش دهید. تهیه بک‌آپ از پین‌ها، کلمات عبور و پسوردها، برای اطمینان از عدم فراموشی و گم شدن آنها نیز به امنیت کار اضافه می‌کند. 3 –  اقدامات پیشگیرانه را در فضای دیجیتال در پیش بگیرید در دنیای دیجیتال، بات‌ها، تروجان‌ها، بدافزارها و فایل‌های مخرب بسیاری وجود دارد و کریپتو کارنسی‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیست. بسیاری از افراد از کیف پول‌های آنلاین، والت‌های موبایل و دسکتاپ استفاده می‌کنند و در پیش گرفتن اقدامات پیشگیرانه امنیتی در دنیای دیجیتال برای آنها بسیار مهم است. برخی از پیشنهادات برای افزایش امنیت چندین کاربرانی به شرح زیر است: از آنتی‌ویروس‌ها و ضد بدافزارها برای لپ‌تاپ و PC خودتان استفاده می‌کنید. یک فایروال قوی و امن روی سیستم نصب کنید. از حملات فیشینگ آگاه باشید (سایت‌ها و لینک‌هایی که خودشان را جای سایت اصلی جا می‌زنند). روی لینک‌هایی که از مقصد آنها مطمئن نیستید کلیک نکنید. ایمیل‌هایی که ارسال کننده آنها را نمی‌شناسید باز نکنید و فایل‌های پیوست آنها را دانلود نکنید. از ورود دو مرحله google authenticator برای سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها استفاده کنید. هنگامی که به یک وای‌فای معمولی متصل هستید، وارد کیف پول‌تان نشوید. هرگز نرم‌افزار یا اپلیکیشن نامعتبر و تایید نشده را روی دستگاه نصب نکنید. نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های کیف پول را همیشه آپدیت نگه دارید. از رمز عبورهایی که حدس زدن آنها مشکل است استفاده کنید و آنرا در جای امنی نگهدارید. اگر این توصیه‌ها را رعایت کنید، به میزان زیادی از خطر هک شدن مصون خواهید ماند.

در این بخش از آموزش‌های حسابداری در خوارزمی، قصد داریم دارایی ثابت (Fixed Asset) را در مقابل دارایی جاری (Current Asset) بررسی کنیم و تفاوت‌هایشان را شرح دهیم. صورت مالی یک شرکت به طور کلی دارایی‌های شرکت را به دسته‌های مجزا تقسیم می‌کند، از جمله دارایی‌های ثابت و دارایی‌های جاری. دارایی‌های ثابت، که تحت عنوان اموال، ماشین آلات و تجهیزات و همچنین دارایی‌های سرمایه‌ای (capital assets) نیز شناخته می‌شود، دارایی‌های مشهودی هستند که یک شرکت انتظار دارد بیش از یک دوره حسابداری از آنها استفاده کند. دارایی‌های جاری، مانند وجه نقد و موجودی کالا، مواردی هستند که شرکت انتظار دارد ظرف یک سال آینده از آنها استفاده کرده و یا آنها را بفروشد. در کل، دارایی‌های یک شرکت مواردی هستند که شرکت آنها را تحت تملک یا اختیار دارد و قصد دارد درجهت نفع کسب و کار از آنها استفاده کند. این موارد ممکن است از عملیات اولیه شرکت پشتیبانی کنند، مثل ساختمان‌های شرکت، و یا سودآفرین باشند، مانند ماشین آلات یا موجودی کالا. دارایی‌های ثابت در کسب و کارها، اصطلاح دارایی ثابت به مواردی اطلاق می‌شود که شرکت انتظار مصرف یا فروخته شدن این دارایی را در طی یک دوره حسابداری نداشته باشد. این موارد منابعی نیستند که بتوان در طول تولید از آنها استفاده کرد، مانند فلزات یا کالاهایی که شرکت به منظور کسب درآمد در طول سال مالی می‌فروشد. دارایی‌های ثابت گاهی تحت عنوان دارایی‌های مشهود نیز تعریف می‌شود زیرا آنها اغلب موجودیت فیزیکی دارند، برخلاف دارایی‌های نامشهودی مانند سرقفلی (goodwill)، حق‌نشر (copyrights)، مالکیت معنوی (intellectual property)، و علائم تجاری (trademarks). نمونه‌هایی از دارایی ثابت شامل ابزارآلات تولیدی، وسایل نقلیه شرکت، ساختمان‌ها، اثاثیه و لوازم شرکت، و کامپیوترهای شخصی است. استهلاک دارایی‌های ثابت قطعا همه چیز فرسوده و مستهلک و یا ازکارافتاده می‌شود. به محض اینکه کسب و کاری یک دارایی ثابت خریداری می‌کند و آن را به کار می‌گیرد، شمارش معکوس پایان عمر مفید این دارایی نیز آغاز می‌شود. در طول عمر مفید دارایی‌های مشهود، می‌توان میزان استهلاک آنها را از طریق روش‌های حسابداری مشخص کرد. شرکت‌ها اغلب میزان استهلاک دارایی‌ها را به منظور کسر مالیات و دلایل حسابداری محاسبه می‌کنند. یک دارایی هنگامی دچار افت قیمت (Impairment) می‌شود که قیمت بازفروش یا ارزش بازاری آن دارایی کمتر از ارزش ثبت شده آن در ترازنامه شرکت باشد. دارایی ثابت در ترازنامه دارایی‌های ثابت در ترازنامه شرکت و زیر بخش اموال، ماشین آلات و تجهیزات دیده می‌شوند. این موارد همچنین در صورت‌های مالی جریان نقدی کسب و کارها به هنگام فروش یا ارزیابی میزان استهلاک دارایی دیده می‌شوند. در صورت‌های مالی، دارایی‌های غیرجاری، از جمله دارایی‌های ثابت، دارایی‌های سودآفرینی هستند که انتظار می‌رود بیش از یک سال از تاریخ گزارش شده دوام بیاورند. نکات کلیدی: دارایی‌های ثابت مواردی از اموال شرکت هستند که از آنها انتظار می‌رود در طولانی مدت مورد استفاده قرار گیرند. شرکت‌ها ممکن است میزان استهلاک دارایی‌های ثابت را به منظور اهداف مالیاتی و حسابداری محاسبه کنند. دارایی‌های جاری دارایی‌هایی هستند که شرکت انتظار دارد در آینده نزدیک از آنها استفاده و یا آنها را تبدیل به پول کند. اصطلاحی دیگر برای تعریف دارایی‌های جاری دارایی‌های مشابه وجه نقد (liquid assets) است، به این معنا که این دارایی‌ها را میتوان به راحتی تبدیل به درآمد و وجه نقد کرد. دارایی‌های ثابت در کسب و کارها، اصطلاح دارایی ثابت به مواردی اطلاق می‌شود که شرکت انتظار مصرف یا فروخته شدن این دارایی را در طی یک دوره حسابداری نداشته باشد. این موارد منابعی نیستند که بتوان در طول تولید از آنها استفاده کرد، مانند فلزات یا کالاهایی که شرکت به منظور کسب درآمد در طول سال مالی می‌فروشد. دارایی‌های ثابت گاهی تحت عنوان دارایی‌های مشهود نیز تعریف می‌شود زیرا آنها اغلب موجودیت فیزیکی دارند، برخلاف دارایی‌های نامشهودی مانند سرقفلی (goodwill)، حق‌نشر (copyrights)، مالکیت معنوی (intellectual property)، و علائم تجاری (trademarks). نمونه‌هایی از دارایی ثابت شامل ابزارآلات تولیدی، وسایل نقلیه شرکت، ساختمان‌ها، اثاثیه و لوازم شرکت، و کامپیوترهای شخصی است. استهلاک دارایی‌های ثابت قطعا همه چیز فرسوده و مستهلک و یا ازکارافتاده می‌شود. به محض اینکه کسب و کاری یک دارایی ثابت خریداری می‌کند و آن را به کار می‌گیرد، شمارش معکوس پایان عمر مفید این دارایی نیز آغاز می‌شود. در طول عمر مفید دارایی‌های مشهود، می‌توان میزان استهلاک آنها را از طریق روش‌های حسابداری مشخص کرد. شرکت‌ها اغلب میزان استهلاک دارایی‌ها را به منظور کسر مالیات و دلایل حسابداری محاسبه می‌کنند. یک دارایی هنگامی دچار افت قیمت (Impairment) می‌شود که قیمت بازفروش یا ارزش بازاری آن دارایی کمتر از ارزش ثبت شده آن در ترازنامه شرکت باشد. دارایی ثابت در ترازنامه دارایی‌های ثابت در ترازنامه شرکت و زیر بخش اموال، ماشین آلات و تجهیزات دیده می‌شوند. این موارد همچنین در صورت‌های مالی جریان نقدی کسب و کارها به هنگام فروش یا ارزیابی میزان استهلاک دارایی دیده می‌شوند. در صورت‌های مالی، دارایی‌های غیرجاری، از جمله دارایی‌های ثابت، دارایی‌های سودآفرینی هستند که انتظار می‌رود بیش از یک سال از تاریخ گزارش شده دوام بیاورند. نکات کلیدی: دارایی‌های ثابت مواردی از اموال شرکت هستند که از آنها انتظار می‌رود در طولانی مدت مورد استفاده قرار گیرند. شرکت‌ها ممکن است میزان استهلاک دارایی‌های ثابت را به منظور اهداف مالیاتی و حسابداری محاسبه کنند. دارایی‌های جاری دارایی‌هایی هستند که شرکت انتظار دارد در آینده نزدیک از آنها استفاده و یا آنها را تبدیل به پول کند. اصطلاحی دیگر برای تعریف دارایی‌های جاری دارایی‌های مشابه وجه نقد (liquid assets) است، به این معنا که این دارایی‌ها را میتوان به راحتی تبدیل به درآمد و وجه نقد کرد. دارایی‌های جاری دارایی‌های جاری دارایی‌هایی هستند که شرکت قصد دارد ظرف یک سال از تاریخ گزارش شده از آنها استفاده کرده و یا آنها را بفروشد. این دسته شامل وجه نقد، حساب‌های دریافتنی، و سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت می‌شود. موجودی کالای شرکت نیز در این دسته جا می‌گیرد، از جمله مواد خام، مواد در حال تولید، و یا کالاهای نهایی. تمام این موارد تحت عنوان دارایی‌های جاری دسته بندی می‌شوند زیرا شرکت انتظار دارد تا هنگام فروش آنها وجه نقد دریافت کند. این موارد بودجه روزانه عملیات کسب و کار را فراهم می‌کنند. به همین ترتیب، حساب‌های دریافتی برای اینکه دارایی جاری تلقی شوند باید جریان ورودی نقدی ایجاد کنند. دارایی‌های جاری گاهی تحت عنوان حساب‌های جاری یا دارایی‌های مشابه نقد فهرست می‌شوند. ملاحظات خاص کامپیوتر شخصی اگر بیش از یک سال استفاده