توکن قابل معاوضه و غیر قابل معاوضه چه تفاوتی با هم دارند؟

با توجه به مطالبی که در بالا ذکر شد می‌دانیم که NFT یک توکن یا ژتون غیرقابل معاوضه می باشد اما این تنها تعریف آن می باشد و بهتر است برای درک معنای حقیقی و تفاوت توکن قابل معاوضه و غیرقابل معاوضه توضیحات بیشتری داشته باشیم.

تکنولوژی بلاک چین ها اکثرا با رمزارزها قابل توصیف بوده است. اگر اخیرا با بلاک چین آشنایی پیدا کرده باشید اولین چیزی که به ذهنتان خطور می کند این است که این تکنولوژی فقط برای توسعه دارایی‌های رمزی مناسب می باشد ولی حقیقت امر این است که پتانسیل بکارگیری این تکنولوژی فراتر از رمزارزها می باشد. هم اکنون دولت‌ها، شرکت‌ها و اشخاص می‌توانند شناسه‌ها، گواهینامه‌ها و داده‌های گوناگون و حیاتی را بر روی بلاک چین قرار دهند. همچنین دانشجویان قادر خواهند بود مدرک تحصیلی خویش را به صورت بلاک چین در اختیار داشته باشند که در کل جهان شناخته شده باشد. ولی چه اتفاقی باعث شده تا اشخاص به چنین قابلیت ویژه‌ای دسترسی داشته باشند؟ برای پاسخ به این پرسش باید با مبحث توکن‌های قابل معاوضه و غیر قابل معاوضه آشنایی داشته باشیم.

توکن چیست؟

توکن اشاره به نمایش مشهودی از حس، واقعیات یا کیفیت‌های گوناگون دارد و اشخاص روزانه در زندگی با آن مواجه می‌شوند. به عنوان نمونه، کلید هتل، اثبات یا نمایشی برای پرداخت هزینه اتاق به حساب می‌آید یا کارت شناسایی شما بیانگر استخدام شما در یک شرکت می باشد. همچنین، گواهینامه رانندگی یک فرد نشان دهنده قبولی او در امتحانات رانندگی و صلاحیت او برای رانندگی می باشد. به صورت مشابه، توکن را می‌توان یک ماهیت وجودی خاص در فضای رمزنگاری عنوان کنیم.

این توکن قابلیت داشتن ارزش، حق رای، سهام یا هر چیز دیگری می باشد و به یک نقش خاصی محدود نمی باشد. حتی می‌توان نقش‌های گوناگونی را به آن اختصاص داد. می توان گفت یک توکن بیانگر ویژگی یا دارایی خاص از یک شرکت می باشد و شرکت قادر خواهد بود که به سرمایه‌گذاران خود در مزایده‌های عمومی، توکن بدهد.

مبنای تفاوت توکن‌ها بر چه اساس است؟

جای تردید نمی باشد که بلاک چین تکنولوژی مناسبی برای مدیریت دارایی‌های دیجیتال با مدلهای مختلف می باشد. زیرا از امنیت بالایی برخوردار می باشد.

و نیز توکن‌هایی که منحصر به فرد می باشند و در عوض ارزش بتوانند، داده و اطلاعات در خود نگهداری کنند، نسبت به بقیه توکن‌ها ترجیح داده می‌شوند. این مدل از توکن‌ها که با نام توکن غیر قابل معاوضه شناخته می‌شوند در اتریوم با استاندارد ERC-721 معرفی می‌شوند. در نهایت، به خوبی قابل درک است که توکن‌های قابل معاوضه و توکن‌های غیرقابل معاوضه مثل NFT بر ذخیره‌سازی اطلاعات تمرکز دارند.

در تعاریف اقتصادی، یک دارایی قابل معاوضه، به میزان قابلیت آن برای مبادله با بقیه دارایی‌ها یا کالاها با ارزش برابر اشاره دارد. معمول‌ترین نمونه دارایی قابل معاوضه، پول و ارز فیات می باشد. به عنوان نمونه، یک اسکناس ۵۰ هزار تومانی برای هر فرد به یک میزان ارزش دارد. طلا نمونه دیگری از دارایی قابل معاوضه می باشد زیرا یک اونس طلا در هر کشور، همان ارزش را در کشور دیگر دارد. اما همانگونه که در اول متن بیان کردیم، NFTها توکن‌هایی غیر قابل معاوضه می باشند و قادر نخواهید بود آن‌ها را با توکن‌های دیگر معاوضه کنید و ارزش خود را از کالای اختصاص یافته به آن‌ها دریافت کنید.

توکن‌های قابل معاوضه همانگونه که از اسمشان پیداست، به آسانی با یکدیگر معاوضه می‌شوند. در حقیقت هر دو توکن از توکن‌های قابل معاوضه یک پروژه ارز دیجیتال، وضعیت یکنواختی دارند و به همین علت معاوضه آن‌ها به آسانی قابل انجام می باشد. خاصیت قابل معاوضه بودن در توکن‌هایی که برای پرداخت استفاده می‌شوند بسیار حائز اهمیت می باشد، زیرا یکی از مهم ترین ویژگی‌های پول، قابل معاوضه بودن آن می باشد. به عنوان مثال شما می‌توانید هر اسکناس ده هزار تومانی را با یک اسکناس ده هزار تومانی دیگر که در زمان دیگری به چاپ رسیده است معاوضه کنید و این تعویض هرگز روی ارزش دارایی‌های شما تاثیر نخواهد داشت. ولی انجام این کار با دو اثر هنری متفاوت امکان پذیر نمی باشد.